ПуцІн І ГІтлер - Выхаванне Тыранађ
З іншага ты, як і падлетак пакутуеш без сэксу і дзяѓчыны. І нават шкадуеш, што не зямная калонія-малалетка дзе могуць хлопчыкі з хлопчыкамі. Так мучыць гэтая спантанная эрэкцыя. І толькі ѓ сне часам атрымліваеш палёгку. Але і гэта здорава.
А так няволя і пастаяннае сачэнне адчуваецца ва ѓсім.
Былы злодзей у законе Сыч, тут ужо даѓно сядзіць, зрэшты, і Чакаціла ѓжо больш за паѓстагоддзе правёѓ на больш жорсткім рэжыме Ада. Сыч быѓ яшчэ ѓ малалетняй калоніі сталінскіх часоѓ. І ён адзначыѓ з усмешкай:
- Ды тут, падобна. Хіба што вучоба цікавейшая, і ад працатэрапіі не ѓвернеш. Няма ѓ нас на малалетцы было куды больш свабоды, ды бязмежжа таксама. Але мы былі моцныя, і для нас калі свабоды і бязмежжа большыя, то і лепшыя. Я вось амаль не працаваѓ і нядрэнна харчаваѓся, ужо тады быѓ аѓтарытэтам.
Тут узнікла побач пасля гэтых слоѓ наглядчыца-д'ябалка з дубінкай. Яна ѓрэзала, ды так дзюбнула былога злодзея ѓ законе токам. І зароѓ:
- А ѓ нас не калонія-малалетка, а Пекла! А ѓ Пекле бязмежжа не бывае. І ты не злодзей у законе, а такі ж зняволены як усе!
Ды ѓ Пекле з бязмежжам строга. І ѓ Раі, таксама ёсць паліцыя, і сочаць, каб праведнік не гадыѓ праведніку. Але можна ѓ віртуалцы бязмежжам і хуліганствам пацешыцца.
І ѓ віртуалцы нават войны вядуць - тыпу такой забаѓкі. У Раі можна ѓсё, акрамя шкоды свайму блізкаму. Але можна нашкодзіць віртуальнаму двайніку блізкага. І гэта таксама забаѓка.
Маньяк Чакаціла вельмі хацеѓ патрапіць у Рай хутчэй. Там у віртуалцы можна катаваць і катаваць дзяцей, прычым мозг не адчуе розніцы, з рэальнасцю. Праѓда, з такімі думкамі паспрабуй Пекла пакінуць. Тут узнікае парадокс.
Маньяк каб спусціцца на лягчэйшы ѓзровень Ада, а потым патрапіць у Рай павінен выправіцца, характарам, і адмовіцца ад садысцкіх схільнасцяѓ. Але Чакаціла якраз хоча апынуцца ѓ Раі, каб свае садысцкія схільнасці задавальняць.
Вось з-за гэтага даводзіцца яму ішачыць па дзесяць гадзін у дзень і чатыры гадзіны яшчэ сядзець за партай, амаль не маючы чакай атрымліваць задавальненне. У мінулым жыцці было прасцей у плане забаѓ. Хоць у камеры смяротнікаѓ Чакаціла і зусім быѓ гатовы завыць ад нуды. Забавак хіба што чытаць, але бібліятэка там небагатая.
Тут жа, вядома ж, даводзіцца фізічна напружвацца. Цела, юнае, цягавітае да нагрузак хутка абвыкае. Але маральна гэта сумна так ішачыць. Гэта працатэрапія для юных целам грэшнікаѓ.
Чакаціла цяжка ѓздыхнуѓ. Працаваць надакучыла. Тым больш незразумела навошта ѓ тэхнічна развітым іншым святле такая прымітыѓная праца - ламаць камяні кіркамі, ломікамі, кавадламі, і затым грузіць на тачкі ці насілкі. Нібы бескарысную працу яны выконваюць. Але гэта працатэрапія, для зняволеных-грашнікаѓ.
А перад гэтым абавязковая вучоба. Ужо больш за пяцьдзесят гадоѓ Чакаціла вучыцца. І ѓвесь час, нешта новае даведаецца. З'яѓляюцца і новыя пісьменнікі, і паэты, і новыя веды па фізіцы, хіміі, матэматыцы, астраноміі і гэтак далей. І зразумела і літаратурныя працы па рэлігіі і маралі.
Тэарэтычна грэшнікаѓ вучаць дабру і паслухмянству. І ѓ гэтым плане сёе-тое дабіваюцца.
Словы пранікаюць. І Чакацілу хочацца стаць дабрэй і лепш. Наогул у Раі сапраѓды ѓсё можна ѓ віртуалцы, але там чалавек ужо іншы, лепшы і дасканалы маральна і фізічна. І ѓ яго павінна быць самацэнзура ва ѓчынках і жаданнях. І маѓляѓ не павінен ты быць жывёлай.
І трэба навучыцца, кантраляваць думкі ѓ правільным кірунку.
Але ѓ Пекле ёсць недахоп - гэта царства хлопчыкаѓ. Чакаціла, напрыклад, глядзіць на босыя, точаныя, загарэлыя ножкі хлапчукоѓ-вязняѓ і адчувае ѓ сабе жаданне. І яго лепш здушыць, пакуль не атрымаеш дубінкай і электрашокерам па галаве ці машонцы. Але цела юнае, здаровае, падлеткавае, і ѓ ім гармонаѓ выпрацоѓваецца нямала. Босых ножак дзяѓчат амаль не бачыш, а д'яблы ѓ ботах. І босыя, гладкія, безвалосыя, з прыгожымі, амаль дзіцячым пальчыкамі ногі хлапчукоѓ таксама заводзяць. У чатырнаццаць гадоѓ ногі ѓ хлопчыкаѓ, яшчэ безвалосыя і мала адрозніваюцца ад ног дзяѓчынак. І таму Чакацілу ён заводзяць. Асабліва калі ты сядзіш за партай, і кроѓ прыліпае на ніз цела.
А вось калі працуеш, кроѓ разыходзіцца па целе, у не так пакутліва з эрэкцыяй.
Вельмі цяжка здушыць у сабе сэксуальнае жаданне, каб не ѓзбуджаць ад напаѓголых з рэльефнымі цягліцамі хлапчукоѓ. Для маньяка гэта вялікая спакуса. Магчыма, было прасцей, калі б грэшнікаѓ увогуле ператварылі б у хлопчыкаѓ гадоѓ дзесяці.
Але Усявышні Бог відаць хацеѓ у Сваёй Бясконцай мудрасці, каб грэшнікі навучыліся душыць у сабе юрлівасць і звярыныя інстынкты. І таму яны не дзеці, а падлеткі. І разам з тым, юныя целы робяць памяць лепш, а мысленне гнутчэй, і таму яны зусім юныя, а не дарослыя.
Ды гэта як папраѓчая, дзіцячая, працоѓная калонія-малалетка, у якой юныя целам зняволеныя праходзяць працэс выхавання і перавыхавання.
І бачна не без поспеху.
Але ты заѓсёды ты. Пагоня за жаданнем атрымаць сэксуальнае задавальненне, ператварыла інтэлігентнага Чакаціла ѓ маньяка. І так хочацца адчуць узбуджэнне. І гэта сорамна калі ёсць юрлівасць і юрлівыя думкі разрастаюцца.
І вось голас плоці як пажар. Чакаціла пусціѓ у галаву юрлівыя фантазіі аб разбэшчаным сэксе. А потым стаѓ спрабаваць рэалізоѓваць іх на практыцы. І ѓ яго ѓзнікла хваравітая прыхільнасць і ѓздрыг ад выгляду агоніі ахвяры. І гэта было нібы ѓ нейкага перакрута, асабліва жаданне катаваць і мучыць дзяцей.
Вось і седзячы за партай, глядзіш на босыя, яшчэ чыстыя пяткі, спартовых хлапчукоѓ і ѓяѓляеш сабе, як іх прыпякаюць распаленым жалезам. І гэта выклікае моцную ѓзрушанасць.
А потым пасля вучобы, іх хлапчукоѓ-грашнікаѓ вядуць на працу. І гэта самая пакутлівая частка знаходжання ѓ Аду. Наогул мала хто любіць працаваць - асабліва цяжка і фізічна. Маньяк Чакаціла ѓ дзяцінстве не любіѓ вучобу, і сядзець за партай. Але ѓ Пекле, нават не жадаецца, каб вучоба канчалася, і як раз ёсць жаданне, вучыцца даѓжэй. Бо ѓ чалавечай школе хлапчука не чакала дзесяць гадзін катаргі, як у Апраметнай.