ПуцІн І ГІтлер - Выхаванне Тыранађ
Мыцца ѓ Пекле з вечным тропікамі, і кліматам як у Афрыцы на экватары гэта вялікае задавальненне. Вада цёплая, ласкавая. Тут яшчэ на больш жорсткім узроѓні можна і мыла ѓзяць.
Гітлер упершыню за сто гадоѓ намыліѓся і адчуѓ сабе бадзёры. Ён не безнадзейны.
Вось Чакаціла глядзеѓ на фюрара. На яго голыя, мускулістыя, амаль дзіцячыя, гладкія, загарэлыя ножкі. І адчуѓ жаданне, і яго годнасць стала паднімацца.
І зноѓ ударыла маньяка д'ябла-наглядчыца, крыкнуѓшы:
- Не смей цягнецца на хлопцаѓ жывёла! І наогул час мабыць цябе перакладаць на ѓзмоцнены ѓзровень!
Хлапчукі-вязні здушана засмяяліся. Але ціха, баючыся самім атрымаць. Тут маньякаѓ хапала. І яшчэ гармоны падлеткавыя ѓ юных целах. Але імкнуцца, не думаць і не глядзець сябар на сябра.
Гітлер сябе ѓмее кантраляваць. І на яго не было ніводнай заѓвагі - нямецкая дысцыпліна мыслення.
І за сто гадоѓ ён змог атрымаць УДВ пры такім вялікім спісе ѓчыненых па яго віне злачынстваѓ. Вось Чынгісхан, таксама па віне якога загінулі мільёны хортаѓ . І да гэтага часу на ѓзмоцненым узроѓні і нават у ланцугах.
Праѓда Чынгісхан у адрозненне ад Гітлера быѓ больш удачлівым, і фартуна яму да самай смерці не здраджвала. А вось і Гітлер і Напалеон, апынуліся крывавымі няѓдачнікамі.
Напалеон ужо няма на больш жорсткім сектары. Праз дзвесце гадоѓ ён выйшаѓ на УДВ і перайшоѓ на строгі рэжым. А там праца восем гадзін у дзень, а значыць больш вольнага часу і забаѓ. І кожную нядзелю выходны, праѓда, з вучобай, і праз тыдзень у суботу. Вось так праяѓляецца міласэрнасць Усявышняга Бога.
У Напалеона ѓ зняволенні былі дробныя вушакі, але менавіта дробныя. У яго хапіла розуму не судзіцца з Усявышнім. Таксама грэшнік немалы. І людзей з-за яго войн загінула мірных і вайскоѓцаѓ каля пяці мільёнаѓ. У гэтым плане калі ѓлічыць што тады ѓ дзевятнаццатым стагоддзі было насельніцтва менш, чым у дваццатым, то ён крыху саступаѓ Гітлеру. Але лагер смерці пры Напалеоне не было. Ды і лічылі Банапарта вялікім чалавекам. Пры ѓсіх яго вушаках. Напалеон таксама быѓ гуляка і меѓ пазашлюбных дзяцей, але гэта ѓжо драбніца.
Усявышні Бог зусім не такі строгі.
Пасля душа юныя целамі зняволеныя сталі на калені і вымавілі малітву Усявышняму Богу. У Аду ѓвогуле шмат моляцца і становяцца на калені. Гэта толькі ѓ Раі малітвы выключна па жаданні. А пакуль у Пеку дазволь маліцца.
Праѓда, на лягчэйшых узроѓнях колькасць малітваѓ памяншаецца. А тут і перад ежай малітва і станавіся на калені, і пасля ежы, і перад сном, і пасля абуджэння.
Выхаванне такі. І перад працай малітва, і пасля працы. І кожную гадзіну падчас працы, бух на калені і кароткая малітва. І падчас вучобы малітва, таксама кароткая.
Ды моліцца даводзіцца, інакш атрымаеш электрычнай дубінкай. А то можа быць і горай.
Ленін дарэчы не хацеѓ маліцца. І таксама пакуль на ѓзмоцненым рэжыме. Ды яшчэ з Богам судзіѓся. Хаця Ленін, вядома ж, не такі злачынец як Гітлер. Хаця яшчэ як сказаць... Ленін жа яшчэ і Багаборац. І па яго загадзе забівалі святароѓ.
Гітлер жа быѓ вернікам, і ва ѓсякім разе не аддаваѓ загада забіваць служачых царквы, можа акрамя юдэяѓ. На практыцы зрэшты, рознае здаралася. Бывала ѓ царкве людзей спальвалі.
У бараку, дзе Чакаціла, быѓ яшчэ і Бэн Ладэн. Гэты тэрарыст зрэшты, пакаяѓся і аддаѓся на літасць Усявышняга Бога. І ѓ яго больш шанцаѓ на УДВ чым у Чакаціла.
Хлопчыкі-вязні паелі, і ѓ іх яшчэ быѓ вольны час да сну.
Можна раз у тыдзень паплаваць у басейне ці пагуляць. А зараз паглядзець тэлевізар ці пачытаць кнігу. Адольф Гітлер любіѓ чытаць, але за апошнія сто гадоѓ чытаѓ толькі школьныя падручнікі. А што за сто год пісьменнікі напісалі? Асабліва ѓ галіне фантастыкі!
Тут свет тэхнічна развіты і кнігі зразумела электронныя.
Як звычайна хлопчык-фюрар прамовіѓ:
- Спадарыня надзіральніца дазвольце звярнуцца!
Д'яваліца кіѓнула і адзначыла:
- Вазьмі кнігу, тамака выбар у мільёны твораѓ. Можна выкарыстоѓваць і гукавы пошукавік, і літарамі друк. Тут, вядома ж, літаратура цэнзурная, але ѓ цэлым класная.
Фюрар прылёг на нары з невялікім узвышэннем. На іх ужо было крыху дэрманціну і ѓжо мякчэй ляжаць, чым на голых дошках як на ѓзмоцненым узроѓні.
Можна паглядзець, што тут ёсьць. Адольф вымавіѓ: фантастыка дваццаць першага стагоддзя.
На тонкай кнізе дакладней разгорнутым экране з'явіліся прозвішчы шматлікіх аѓтараѓ. І каго тут толькі не было.
Адольф Гітлер удакладніѓ:
- Нямецкія аѓтары!
Тут ужо прозвішчаѓ было менш. У фантастыцы немцы не такія моцныя, як напрыклад англасаксы ці французы. Але таксама былі цікавыя аѓтары.
Гітлера зацікавіла АІ. Вось гэта ідэя - мір у якім перамог Трэці Рэйх. Фюрар, калі асабліва ѓкалываѓ у каменяломнях таксама сітавінай каб адцягнуцца ад цяжкай, і манатоннай працы спрабаваѓ разважаць на дадзеную тэму.
Часцей за ѓсё прыходзіла ѓ галаву, што было б, калі б японцы выйгралі б бітву пры Мідуэй. А верагоднасць гэтага была ѓ дзевяноста працэнтаѓ. Дапушчальны, у гэтым выпадку Амерыка цалкам бы згубіла б ініцыятыву на Ціхім акіяне і страціла б Гавайскі Архіпелаг. І тады ѓ Японіі былі б цалкам развязаныя рукі на сушы. Мала таго магчыма б урад Чан Кайшы ѓ гэтым выпадку бачачы што Амерыка біта знізілі б сваю актыѓнасць супраць Японіі, а то і капітулявалі б.
Ва ѓсякім разе, верагоднасць адкрыцця другога фронта на Далёкім Усходзе ѓзрастала б шматкроць. Ды і высадка ѓ Марока не адбылася б. Магчыма, у выпадку адкрыцця другога фронту Японіяй, у Сталіна б не хапіла сіл, для Сталінградскага кірунку і не было б аперацыі "Сатурн".