La Eksterordinara Lando Oz

“Neniel falsa estas mia koro, ”anoncis la StanaLignohakisto, indigne rigardante la Sancel-Insekton.
“Eble oni misinformis min, ”balbutis la Insekto, retiretante sin; “mi mem ne konis la Sorciston. ”
“Nu, ni ja konis lin, ”rebatis la Birdotimigilo, “kaj li estis tre potenca Sorcisto, mi povas certigivin pri tio. Estas vere ke li kelkfoje iomete falsissian aspekton, sed se li ne estus potenca Sorcisto, kiel —mi demandas —kiel li povus kasi tiunknabinon Ozma tiom sukcese ke neniu povas trovisin? ”
“Mi —mi cedas al vi! ”respondis la Sancel-Insekto, humile. “Vi neniam parolis pli sencoplene, ”diris la StanaLignohakisto.
“Mi nepre devas denove provi trovi kie kasigis tiuknabino, ”diris la Sorcistino, penseme. “En miabiblioteko estas libro en kiu skribigis ciu ago de laSorcisto dum li estis en nia Lando Oz —nu, ciu agokiun miaj spionoj povis observi. Tiun libron miatentege tralegos hodiau nokte, kaj mi klopodos troviagojn kiuj eble helpos nin retrovi la perditan Ozman. Intertempe, bonvolu distri vin en mia palaco kajordonu miajn servistinojn kvazau ili estus la viaj. Mirenkontos vin denove, morgau. ”
Per tiu gracia parolo Glinda forsendis laaventurantojn, kaj ili komencis vagadi en la belajgardenoj, kie ili pasigis plurajn horojn guante laplacegajojn kiujn la Regino de la Sudlando metintiscirkau sian reginan palacon.
Sekvamatene ili rerenkontis Glindan, kiu diris alili:
“Mi tre zorge trasercis la registron de la agoj dela Sorcisto, kaj inter ili mi trovis nur trisuspektindajn. Li mangis fabojn per trancilo, lisekrete vizitis maljunan Mombin trifoje, kaj li lamisiomete je la maldekstra piedo. ”
“Ha, tiu tria ago estas nepre suspektiga! ”krietis laKukurbokapo.
“Ne nepre, ”diris la Birdotimigilo; “eble suferigislin kalo. Lau mi, plej suspektigas ke li mangadisfabojn per trancilo. ”“Sed eble tiu estas gentila mangomaniero enOmaha, la glorega lando el kiu origine venis laSorcisto, ”proponis la Stana Lignohakisto.
“Povas esti, ”agnoskis la Birdotimigilo.
“Sed kial, ”demandis Glinda, “li trifoje sekretevizitis maljunan Mombin? ”
“Ha! Vere kial! ”ehis la Sancel-Insekto, impone.
“Ni scias ke la Sorcisto instruis al la maljunulinomultajn magiajojn, ”pludiris Glinda; “kaj li ne farustion se si ne helpus lin iel. Do ni sendube pravesuspektas ke Mombi helpis lin kasi la knabinonOzma, la laurajtan heredantinon de la trono de laSmeralda Urbo kaj do konstanta dangero lau lauzurpinto. Car se la popolo scius ke si vivas, ili rapideReginigus sin kaj redonus al si sian laujustanpostenon. ”
“Logika argumento! ”kriis la Birdotimigilo. “Tutesendube Mombi partoprenis en la ?a afero. Sed kielhelpas nin scii tion? ”
“Necesas trovi Mombin, ”respondis Glinda, “kajdevigi sin informi pri kie si kasis la knabinon. ”
“Mombi estas nun kun Regino Zingibra, en laSmeralda Urbo, ”diris Tip. “Mombi faris la multajnobstaklojn kontrau ni, kaj devigis Zingibran minacidetrui miajn amikojn kaj redoni min al lamagiulinaco. ”
“Sekve, ”decidis Glinda, “kun mia armeo mi marsosal la Smeralda Urbo kaj kaptos Mombin. Poste, ebleni povos devigi sin diri la veron pri Ozma. ”
“Si estas ?maljunulino! ”komentis Tip, kiuntremigis pensi pri la nigra poto de Mombi; “ankauobstina. ”
“Ankau mi estas tre obstina, ”respondis laSorcistino, ridetante dolce; “do mi tute ne timasMombin. Hodiau mi faros ciujn necesajn preparojn, kaj je la krepusko morgaumatene ni marsos kontraula Smeraldan Urbon. ”