La Eksterordinara Lando Oz

CAPITRO II
La Mirinda Vivopulvoro
Zorge pripensinte, Tip decidis ke la plej bona lokopor Jocjo estos kie la vojo kurbigas, iom for de ladomo. Do li komencis porti la viron tien, sed li trovislin multepeza kaj ne facile manipulebla. Tirinte lakreajon iom, Tip surpieden starigis lin, kaj ?eksantejen la artikojn de unu kruro, jen tiujn de la alia, kajsamtempe pusante lin, la knabo sukcesis marsigiJocjon al la vojkurbigo. Tio ne sukcesis sen plurajfaloj, kaj Tip vere laboris pli ol iam li laboris sur lakampoj au en la arbaro; sed amo petoli urgis lin, kaj placis al li provi la lertecon de sia farajo.
“Jocjo taugas kaj bonege funkcias! ”li diris alsi, anhelante pro la nekutima penego. Sed gustetiam li trovis ke la maldekstra brako de la viroforfalintis dum la marsado; do li retreniris por trovigin, kaj poste, cizinte novan kaj pli dikan pinglonpor la sultrartiko, li riparis la vundon tiom sukceseke la brako estis pli fortika ol antaue. Tip ankaurimarkis ke la kukurba kapo de Jocjo estisturniginta tiel ke gi rigardis malantauen; sed tioestis facile gustigita. Kiam, ?ne, la viro estisstarigita por rigardi la vojkurbigon kie maljunaMombi aperos, li aspektis su ?ce natura por estibona imito de Gilikula kultivisto —kaj su ?cenenatura por ektimigi ciun alvenanton kiu neanticipis vidi lin.
Car ankorau estis tro frue dum la tago poranticipi la revenon de la maljunulino, Tip subenirisen la valon apud la domo kaj komencis kolektinuksojn de la arboj kreskantaj tie.
Tamen, maljuna Mombi revenis pli frue ol kutime. Si renkontintis malhonestan magiiston kiu logas enizola kavo en la montaro, kaj intersangis kun liplurajn gravajn magisekretojn. Tiumaniere akirinte tri novajn receptojn, kvar magiajn pulvorojn kajdiversajn herbojn kun mirindaj potenco kaj forto, silamis hejmen kiel eble plej rapide, por provi siajnnovajn magiajojn.
Tiom koncentrigis Mombi pri la gajnitaj trezorojke kiam si preteriris la vojkurbigon kaj rimarketis laviron, si nur klinis la kapon kaj diris:
“Bonan vesperon, sinjoro. ”
Sed post momento, rimarkinte ke la persono nekmovis sin nek respondis, si sagace rigardis lianvizagon kaj vidis ke temas pri kukurba kapo, kiunzorgege cizis la postrancilo de Tip.
“He! ”elspiris Mombi, kvazau mugetante; “tiupetolema knabo volas denove trompi min! Bone! Tre —e bone! Mi bategos lin pro lia klopodo timigimin tiel! ”
Kolere si levis sian stangon por defrapi laridetantan kukurbokapon de la pupo; sed subitaekpenso pauzigis sin, kaj la levita stango restissenmove en la aero.
“Nu, jen bona oportuno provi mian novanpulvoron! ”diris si, fervore. “Kaj tiel mi povos scii cutiu malhonesta magiisto ?dele intersangis sekretojn, au cu li ?trompis min kiom mi trompis lin. ”
Do si surteren metis sian korbon kaj komencispalpadi en gi por trovi unu el la valoregaj pulvorojkiujn si akiris.
Dum Mombi tiel okupis sin Tip revenis nerapide, kun la posoj plenaj de nuksoj, kaj trovis lamaljunulinon staranta apud lia viro kaj sajne tute netimigita de gi.
Unue li sentis iom da cagreno; sed la sekvanmomenton li ekvolis scii kion faros Mombi. Do likasis sin malantau hegon, kie li povos vidi sen vidigi, kaj atendis rigardante.
Post iom da sercado la virino tiris el sia korbomalnovan piproskatolon, sur kies etikedon skribintisla magiisto per krajono:“Vivopulvoro”. “Ha —jen gi! ”si goje elkriis. “Kaj nun ni viducu gi estas potenca. La avara magiisto ne donis almi multon, sed versajne estas su ?ce por du-tridozoj. ”
Tipon multe surprizis audi tiujn vortojn. Poste lividis maljunan Mombi levi sian brakon kaj dissuti lapulvoron el la skatolo sur la kukurban kapon de liaviro Jocjo. Si faris tion sammaniere kiel oni sutaspipron sur rostitan terpomon, kaj la pulvoro disfalis dela kapo de Jocjo sur la rugan cemizon kaj palrugan veston kaj purpuran pantalonon per kiu Tip vestintislin, kaj iom ec falis sur la ?ikitajn kaj trivitajn suojn. Remetinte la piproskatolon en la korbon, Mombilevis sian maldekstran manon, kun la et ?ngro suprenetentita, kaj diris:
“Ueauh! ”
Post tio si levis la dekstran manon, kun ladik ?ngro etendita supren, kaj diris:
“Teauh! ”
Kaj post tio si levis ambau manojn, kun ciuj?ngroj disetenditaj, kaj kriis:
“Peauh! ”
Jocjo Kukurbokapo retrenpasis kiam si diris tion, kaj diris riproctone:
“Ne kriu tiel! Cu vi kredas min surda? ”
Maljuna Mombi cirkaudancis lin, frenezega progojo.
“Li vivas! ”si kriis; “li vivas! li vivas! ”
Si jetis sian stangon enaeren kaj kaptis gin dumgi falis; kaj si cirkaubrakumis sin per ambau brakoj, kaj klopodis jigi; kaj dume si ripetadis ravite:
“Li vivas! — li vivas! — li vivas! ”
Nu, vi prave supozus ke Tip vidis cion ci tremiroplene.
Unue li tiom timis kaj terurigis ke li volis forkuri, sed liaj kruroj tremis kaj mal ?rmis tiom ke li nesukcesis. Post tio subite eksajnis al li amuzege keJocjo vivigis, des pli car la esprimo sur lia kukurbavizago estis tiom drola kaj komika ke gi tuj ridigis. Do, perdinte sian unuan ektimon, Tip komencis ridi; kaj la goja ridado atingis la orelojn de maljunaMombi kaj kauzis sin lami rapide al la hego, kie sikaptis la kolumon de Tipo kaj trenis lin al la lokokie si estis lasinta sian korbon kaj la kukurbokapanviron.
“Fia, aca, misfara knabo! ”si kriis furioze. “Milernigos vin ne spioni miajn sekretojn kaj priridimin! ”
“Mi ne ridis pri vi, ”protestis Tip. “Mi ridis pritiu Kukurbokapaco! Rigardu lin! Li ja misbelas, cune? ”
“Mi esperas ke vi ne komentas pri mia aspekto, ”diris Jocjo; kaj estis tiom amuze audi lian seriozanvoctonon dum la vizago plu portis sian gojanrideton, ke Tip reekridis.
Ec Mombi scivolis pri la viro kiun vivigis siamagio; car, intense rigardinte lin, si baldaudemandis:
“Kion vi scias? ”
“Nu, malfacilas diri, ”respondis Jocjo. “Carkvankam mi sentas ke mi scias multon, mi ankorau nescias kiom estas trovota en la mondo. Mi bezonostempon por sciigi cu mi estas tre saga au tre malsaga. ”
“Vi pravas, ”diris Mombi sobre. “Sed por kio vi uzos lin, dum li vivas? ”demandisTip scivole.
“Mi devos pripensi tion, ”respondis Mombi. “Sed nireiru hejmon tuj, car mallumigas. Helpu laKukurbokapon marsi. ”
“Ne genu vin pri mi, ”diris Jocjo; “mi povas marsiegalbone kiel vi. Cu mi ne havas krurojn kaj piedojn, kaj cu ili ne havas artikojn? ”
“Cu? ”demandis la virino, sin turninte al Tip.
“Kompreneble li havas; mi mem faris ilin, ”respondis la knabo ?ere.
Do ili ekiris domen, sed kiam ili atingis labrutokorton maljuna Mombi kondukis la kukurbanviron al la bovinejo kaj enfermis lin en malplenanstalon, kaj sekurige ligis la pordon.
“Unue mi devos priatenti vin, ”si diris, klinetante lakapon al Tip.
Kiam li audis tion, la knabo malkvietigis; car li sciis ke Mombi havas ?an vengeman koron kaj nehezitos ?fari.
Ili eniris la domon. Gi estis ronda, kupolformastrukturo, kia preskau ciu kampara domo en la LandoOz.
Mombi ordonis ke la knabo ?amigu kandelon, dum si metis sian korbon en srankon kaj pendigissian mantelon. Tip rapide obeis, car li timis sin. Kiam la kandelo lumis, Mombi ordonis ke lipretigu fajron en la kameno, kaj dum Tip faris tionla maljunulino mangis. Kiam la ?amoj komenciskraketadi la knabo iris al si kaj petis iom da panokaj fromago; sed Mombi rifuzis.
“Mi malsatas! ”diris Tip ploreme.
“Vi ne longe malsatos, ”respondis Mombi, makrabraspekta.
Al la knabo ne placis tiuj vortoj, car ili sonisminace; sed li memoris ke li havas nuksojn en laposo, do li rompis kelkajn el ili kaj mangis ilin dumla virino sin levis, forskuis la panerojn de siasirmvesto, kaj pendigis super la fajron malgrandannigran akvopoton.
Post tio si elversis egalajn kvantojn da lakto kajvinagro en la poton. Post tio si elprenis plurajn paketojn da herboj kaj pulvoroj kaj komencis ensuti iom da ciuen la poton. Fojfoje si proksimigis al la kandelo por legisur ?ava papero la recepton de sia preparajo. Dum Tip rigardis lia malkvietigo pligrandigis.
“Por kio estas tio? ”li demandis.
“Por vi, ”respondis Mombi, abrupte.
Tip torde turnis sin sur sia sidilo kaj longe rigardisla poton, en kiu komencis vidigi vaporbobeloj. Posttio li rigardetis la severan faltoplenan aspekton de lamagiistino kaj volegis esti en iu ajn alia loko, nur neen tiu senluma fumoplena kuirejo, kie ec lakandelombroj sur la muro su ?cis por teruri. Tielforpasis horo, dum kiu la silenton interrompis nur labobelado de la poto kaj la siblado de la ?amoj. Fin ?ne, Tip denove parolis.
“Cu mi devos trinki tiun ajon? ”li demandis, perkapskuo indikante la poton.
“Jes, ”diris Mombi.
“Kiel gi e ?kos sur min? ”demandis Tip.
“Se mi guste preparis gin, ”respondis Mombi, “gisangos au transformos vin kaj faros el vi marmoranstatuon. ”Tip gemis, kaj visis la sviton de sia frunto per siamaniko.
“Mi ne volas esti marmora statuo! ”li protestis.
“Ne gravas; mi volas ke vi estu, ”diris lamaljunulino, severe rigardante lin.
“Kiel mi utilos tiam? ”demandis Tip. “Vi ne pluhavos laboriston. ”
“Mi laborigos la Kukurbokapon, ”diris Mombi. Denove Tip gemis.
“Kial vi ne faros el mi kapron, au kokidon? ”lidemandis angoroplene. “Ne utilos al vi marmorastatuo. ”
“Jes ja gi utilos, ”respondis Mombi. “Venontprin-tempe mi plantos ?orgardenon, kaj mi ornamos ginper vi en la mezo. Mirigas min ke mi ne elpensis tionantau nun; jam de jaroj vi genas min. ”
Pro tiu terura parolo Tip eksentis svitveziketojn surla tuta korpo, sed li sidis senmove kaj tremetis kajangoroplene rigardis la poton.
“Eble gi malsukcesos, ”li murmuris, per voco kiusonis malforta kaj senespera.
“Jes ja, lau mia kredo gi sukcesos, ”respondisMombi gaje. “Malofte mi eraras. ”
Denove sekvis silento —tiom longa kaj senesperigake kiam Mombi ?n ?ne levis la poton de la fajro jamestis preskau la noktomezo.
“Vi povos trinki gin nur kiam gi estos tutemalvarma, ”anoncis la maljuna sorcistino —carmalgrau la lego si nun agnoskis ke si sorcas. “Niambau enlitigu nun, kaj je la matenigo mi vokos vinkaj tuj ?ntransformos vin en marmoran statuon. ”
Dirinte tion si lamiris en sian cambron, kunportante la vaporantan poton, kaj Tip audis sinfermi kaj slosi la pordon.
La knabo ne enlitigis, malgrau la ordono, li nursidis longe rigardante la ardantajn cindrojn de lamortanta fajro.